Kulugo (
by Benedict G. Pascua
AB Journalism 1-1
Sa gabing madilim, pustura ko'y
laman ng usapan, Tingin sa akin ay
salot sa lipunan.
Ngunit kami ay hindi dapat
husgahan, Sapagkat pare-pareho tayong biktima ng Kahirapan. Salat sa lahat, kadahilanan ng
pagpasok sa ganitong uri ng trabaho.
Isang negosyong puhunan ay aking
buong pagkatao. Sa oras ng
pagbabanat buto, Tinitiis ang bawat dampi ng mga mapupusok Wala akong
pakialam sa sarili kahit na mangamoy upos at usok.
Sa pagtatapos ng masalimuot na
pagpapalitan, Katumbas ay malaking halaga sa
aking kinabukasan. Kahit aking
nakasanayan, hindi pa rin maiiwasan ang pangangamba.
Isang pag-aalala na nababalutan ng
takot sa Diyos at konsensya.
Dumating ang isang araw ,
ako ay lubos na nagtaka, Patungkol sa sumisibol na kulugo sa
aking paa. Sa aking labis na pagsasawalang
bahala, huli na noong aking nalaman
Ang opinyon ng dalubhasa ang
nagpaikot ng aking kalamnan. Ang maliit na bilog mitya ng aking
kamatayan, Sanhi nito ang aking pagpatol sa
kababuyan.
Pagsisisi ang tanging nangibabaw sa
aking isipan, Sapagkat hindi ko nasundan ang
tinahak sa akin ng kapalaran. Tsaka ko napagtanto ang kahalagahan ng edukasyon,
Ang pag-aaral ay hindi lamang pala
kailangan upang magkaroon ng malinis na bokasyon. Ito rin pala ang nagsisilbi
nating pundasyon sa mga panahong kailangan na nating bumangon.
Sa aking mga nalalabing oras at
panahon, Hindi ko sasayangin ang pagkakataon.
Nawa ako ay magsilbing alarma ng
lahat ng Kabataan at, Huwag sana nating
kalimutan na kabilang ang TEMPTASYON sa Pitong Kasalanan.
No comments:
Post a Comment